„Nie możemy rozwiązywać problemów używając takiego samego schematu myślowego, jakim posługiwaliśmy się, gdy się pojawiały”.
Poszerzanie perspektywy polega na tym, by odkrywać to, co niewiadome dla nas, by poszerzać naszą świadomość o nieznane treści, refleksje, wglądy, spostrzeżenia. Każda sytuacja, moment, zdarzenie w życiu ma nieskończenie wiele perspektyw, które mogą zmienić nasze postrzeganie tego, co jest naszym udziałem. Dzięki temu można otworzyć się na zmianę i podjąć zupełnie inne decyzje czy działania.
A jak zobaczyć inną perspektywę? Tylko poprzez pracę z metodą i narzędziami umożliwiającymi zobaczenie tych samych rzeczy pod innym kątem. Narzędzia odkrywają to, co w nas gra, docierają do miejsc dla nas samych niedostępnych. Dlaczego tak jest? Ponieważ kiedy komunikujemy się poprzez obraz, metaforę czy historię, obchodzimy mechanizm obronny mózgu, który towarzyszy mówieniu wprost.
Praca z różnymi półkulami, pobudzanie zwłaszcza prawej odpowiedzialnej za emocje, marzenia, integrowanie, syntezę, intuicję, a także nieosądzanie i nieograniczanie, z lewą półkulą odpowiedzialną za logikę, wnioskowanie i analizę. Łączenie tego z metaforą, z historiami, w których odkrywamy drugie dno i to, co ukryte pomiędzy słowami i oczywistościami, którymi wypełniony jest nasz codzienny świat.
Pauza
Zatrzymanie się umożliwia nam literalnie wzięcie oddechu, uspokojenie i wyciszenie się. Pozwala na obniżenie poziomu hormonów stresu, umożliwiając mózgowi aktywację obszarów odpowiedzialnych za kreatywność. Pauza jest kluczowa by umożliwić złamanie schematów myślenia czy działania. Pozwala to na dystans w spojrzeniu na siebie.
Poszerzenie
Następnie czas na spokojne przyjrzenie się temu, co mamy na stole, położenie i odkrycie wszystkich kart, spojrzenie na każdy szczegół i nieistotny z pozoru detal, rzucenie światła na każdy element i kąt i ujrzenie różnych punktów widzenia. Na tym etapie szukamy nieznanego, nie wiedząc, dokąd to nas zaprowadzi. Bez tego etapu generowanie opcji będzie wciąż w obszarze tego, co już wiemy i co nie działa.
Skupienie
Dzięki pracy z prawą półkulą uruchamiają się w nas emocje, marzenia, ukryte pragnienia, potrzeby, intuicja. Odczucia, na które nie mamy wpływu, a które łatwo w codzienności pominąć lub zagłuszyć. Pojawiając się w zrelaksowanym ciele i uważnym umyśle oraz odpowiedniej przestrzeni stanowią znaczącą nawigację i podpowiedź, które z wygenerowanych opcji są naprawdę istotne i ważne dla nas i najlepiej odpowiadają naszej indywidualnej „strukturze” oraz wewnętrznemu rytmowi.
Działanie
To krok, w którym zmieniamy nasze odkrycia i możliwości w konkretny plan. Nadajemy kształt naszym działaniom lub przygotowujemy listę zadań, jakie chcemy podjąć, zrealizować. Może to być też nasz wewnętrzny harmonogram realizacji naszego zamierzenia.
Jeśli:
to praca nad zmianą perspektywy jest jak najbardziej dla Ciebie!
Praca odbywa się w formie jednorazowego spotkania w dwóch formułach: półdniowej, płytszej i krótszej oraz całodniowej, dłuższej i głębszej sesji indywidualnej, kiedy przyglądamy się danemu zagadnieniu zgodnie ze zdefiniowanym procesem i strukturą. Dokładnego czasu trwania sesji i tempa pracy nie można określić jednoznacznie przed rozpoczęciem pracy, gdyż jest to całkowicie indywidualna kwestia związana z osobowością, odczuwaniem, przeżywaniem i doświadczaniem, a praca przebiega zgodnie z etapami cyklu i zaczyna się i domyka tego samego dnia, więc czas jest przybliżony (pół dnia 3-5h, cały dzień 5 -7 h).
Metoda ta, słowami jej autorów, „wykorzystuje moment tej jednoczesnej stymulacji, kiedy pojawia się napięcie między emocjami a logiką, chwilowo blokując czujne mechanizmy obronne naszej świadomości. To „celowe zamieszanie” pozwala, dzięki właściwemu poprowadzeniu pracy, uwolnić nas od sztywnej listy powinności i umożliwia, by do naszej świadomości dotarły inne punkty widzenia. Na zakończenie procesu naszego odsłonięcia i integracji opcji, których normalnie byśmy nie dostrzegli, otwieramy się na działania, które możemy podjąć i dostajemy energię niezbędna do ruszenia z punktu utknięcia.
Metoda jest zbudowana w sposób przypominający sinusoidę, gdzie na początku otwieramy się i odsłaniamy na tak wiele punktów widzenia, jakie są możliwe w odniesieniu do zagadnienia, nad których chcemy pracować. Po udanym poszerzeniu perspektywy proces wiedzie w kierunku wyboru z pojawiających się opcji najwłaściwszego dla nas celu i zaplanowania działań, jakie należy podjąć, aby osiągnąć zamierzenie”.
Nazywam się Anna Strzemińska i wspieram ludzi w zmianach.
Jestem psychoterapeutką TSR, coach transformacyjną, mentorką. Poetką i pisarką, kobietą po przejściach. Tą, która uzdrawia, karmi i porusza słowami. Leczę serca, dusze i umysły, pomagam dotrzeć tam, gdzie samemu nie można.